Harmonia łąk, drzew i rdzawego jedwabiu.
Nie od dziś powtarzam, że wielkie miasta to nie dla mnie (no... może poza Londynem, który kocham całym serduszkiem od momentu pierwszej wizyty, z każdą kolejną coraz mocniej), że do szczęścia potrzeba mi drzew, traw i - chociaż częściowego - braku ludzi. A to konkretne miejsce mijam prawie codziennie w drodze do pracy. I od dawna chciałam zrobić tam zdjęcia, bo dokładnie takie miejsca kocham. I kiedy pomyślałam o tym, jaki strój najlepiej by do tego miejsca pasował, to z podjęciem decyzji nie wahałam się ani chwili. Ta sukienka jest jak druga skóra. Otula ciało delikatnymi muśnięciami chłodnego jedwabiu, jej materiał niemal przelewa się przez palce. A w ruchu ożywa. Unosi się przy najlżejszym powiewie wiatru, rzeźbi sylwetkę jakby była wykuta w kamieniu, a jednocześnie nadaje niezwykłej lekkości. To sukienka, w której nie da czuć się źle. Kobieca, zmysłowa, daje poczucie swobody i nienachalnie przykuwa uwagę. Latem ...